Kugiel czyli babka ziemniaczana

Ta potrawa "chodziła" za mną już jakiś czas, ale to albo brak czasu, brak sprzętu, a to zwyczajne "nie chce mi się". Impulsem do wykonania smakołyku był fakt, że zasmakował mojej Małżowince w jednej z knajpek w Szczawnicy.

Mowa tu o daniu zwanym lokalnie: kugiel, u mnie w domu znany jako babka ziemniaczana.

Przygotowanie jest dość proste ale czasochłonne.

Potrzebujemy:

• ok 2kg ziemniaków
• 2 cebule
• ok 1/2 kg mięsa
• sól, pieprz
• tłuszcz do wysmarowania formy
• 2 jajka

Ziemniaki oraz cebule trzemy na tarce ( tak jak na placki ziemniaczane), w zależności od ilości wody w masie ziemniaczanej można odcedzić na drobnym sicie (należy wtedy zebrać osad skrobi z wycedzonej wody i dodać go do masy). Dodajemy jajka, mąkę, sól, pieprz, w razie potrzeby można dodać odrobinę mąki ziemniaczanej i wyrabiamy na jednolitą masę.

Teraz mięso. Najlepiej żeberka wieprzowe, ale ja użyłem ścinków wieprzowych czyli tzw. gulaszowego.

Kroimy w drobną kostkę i podduszamy, ja dodałem jeszcze trochę posiekanej cebuli ( bo lubię).

Gotowe, przestudzone mięso dodajemy do masy. Całość wlewamy do wysmarowanej formy (keksówki lub innej o podobnym rozmiarze).

Wstawiamy do nagrzanego do 200° C na około godzinę. Ważne jest aby ciasto odchodziło od sćianek foremki a wierzch solidnie się przyrumienił. Podajemy jako samodzielne danie z sosem (dowlny wg uznania:
jasny, ciemni, grzybowy..) lub z kwaśną śmietaną. Równie dobrze (a może nawet lepiej smakuje odgrzany nazajutrz)
Polecam i życzę smacznego.
Kugiel został zjedzony przed wykonaniem dokumentacji fotograficznej, więc może przy następnej okazji. :-)